بهبود عملکرد شبکه های آبیاری با استفاده ازمحاسبه شاخص های ارزیابی عملکرد(مطالعه موردی کانال E1R1 شبکه آبیاری دز)

با توجه به اینکه بخش کشاورزی به عنوان بزرگترین مصرف کننده آب کشور شناخته شده است لذا ضرورت کاربرد روش هایی جهت بهبود مدیریت بهره برداری و نگهداری از شبکه های آبیاری امری اجتناب ناپذیر است. با توجه به ثابت ماندن منابع آب و رشد جمعیت، مهم ترین مسئله، ارتقاء عملکرد بخش های مرتبط با آب در کشاورزی و از جمله بهبود عمل کرد و بهینه سازی بهره برداری از شبکه های آب یاری می باشد. بمنظور بهبود عملکرد ابتدا باید عملکرد فعلی شبکه تعین گردد. یکی از ابزارهای م هم و موثر در در این زمینه مدل های ریاضی می باشد. تا کنون مدل های ریاضی گوناگونی در مطالعه و شبیه سازی شبکه های آبیاری به کار رفته است که از آن جمله می توان به مدل هایCanalman و Icss, Modisاشاره نمود. در این تحقیق به معرفی مدل جدید هیدرودینامیکRootCanal پرداخته شده است. این مدل که آ خرین نسخه آن در سال ٢٠٠٨ میلادی در دانشگاه یوتا تو سعه یافته است برای شبیه سازی جریان های غیرماندگار یک بعدی بکار می رود.با استفاده از این مدل رفتار هیدرولیکی کانال 1E1R شبکه آبیاری دز مورد بررسی قرار گرفت.بدین منظور چهار سناریو تعریف شد و میزان تلفات آب و شاخص های ارزیابی برای آبگیرهای مورد بررسی در هرکدام از سناریوها محاسبه و گزینه بهره برداری مناسب پیشنهاد شد.

کلیدواژه ها:

مدیریت بهره برداری ، بهینه سازی ، مدل ریاضی ، شبکه آبیاری ، شاخص های ارزیابی