امساک در غذا (روزه در ادیان گوناگون)

بیان مساله: روزه از دید فقهی امساک و از مفطرات (آنچه روزه را بشکند) که با نیت خاص انجام شود. روزه از واجبات الهی و عبادت های بزرگ است که جسم انسان را به سوی سلامت و روح و روان را در مسیر تکامل و پرهیزگاری قرار می دهد. روزه امساک از خوردن و آشامیدن است. در آیین یهودیت این امساک از غروب آفتاب است تا غروب آفتاب روز بعد و در آیین مسیحیت از صبح است تا عصر، اما روزه در اسلام از فجر است تا غروب یعنی یک روز. فایده روزه تقوا و پارسایی است، و آن سودى است که عاید خود انسان مى شود. روزه ظهور در پیروان ادیان الهی دارد، چون ناشی از مبدا ایمان و فرمان الهی می باشد و نیروی مقاومت را افزایش می دهد تا انسان را به مقام تقوا برساند. هدف پژوهش: بررسی دیدگاه های ادیان مختلف در ارتباط با روزه . روش و چگونگی انجام پژوهش: روش تحقیق این مقاله به شیوه ی کتابخانه ای با مراجعه به کتاب آسمانی قرآن و کتب اناجیل و تورات و کتاب های دیگر در این زمینه می باشد. یافته ها و نتیجه گیری: روزه در فرهنگ و شریعت دینی عبارت از خودداری و پرهیز از چیزهایی خاص در زمان معین است . روزه در آیین یهودیت، محروم کردن خود از هر نوع خوردن و آشامیدن و حتی روابط جنسی برای یک یا چند روز، از غروب آفتاب تا غروب روز بعد، و در آیین مسیحیت، روزه وسیله ی برای مقابله با وسوسه های شیطانی است و روزه حقیقی آن است که هیچ بدی مرتکب نشوی و با قلبی خالص خود را وقف خدمت به خداوند کنی. در اسلام، عملی است که انسان از اذان صبح تا اذان مغرب از چیزهایی که روزه را باطل می کند خودداری نماید . روزه در ادیان از جهت تعداد روزها و چگونگی روزه هاست، هرچند در ادیان مختلف جزئیات و کیفیت روزه تفاوت دارد اما اصل حکم روزه وجود دارد و هدف آن بطور کلی تهذیب نفس و ایجاد طهارت و پاکی معنوی و رفع رنج و بلاست.

کلیدواژه ها:

روزه ، تقوا ، اسلام ، مسیحیت ، یهودیت