اثر مت آمفتامین بر روی حافظه

بیان مسئله: شریعت اسلام حفظ عقل و سلامت آن را به عنوان یکی از مقاصد و اهداف عالی دستورهای شرعی مورد توجه قرار داده و هرگونه رفتاری را که به زوال آن می انجامد، حرام کرده است، به بیان دیگر دین اسلام، هر چیزی را که موجب مسخ هویت انسان شود و سلامت شخصیتی و شخصی او را به مخاطره می اندازد منع کرده است . همانطور که خداوند در آیه 195 سوره بقره می فرماید: و لا تلقوا بایدیکم الى التهلکه (خود را به دست خود به هلاکت نیفکنید). از طرفی اعتیاد به مواد مخدر یکی از بزرگترین مصادیق هلاکت و نابودی است که در آیه شریفه از آن نهی شده است. مت آمفتامین (شیشه) یک داروی روانگردان با خاصیت اعتیادآوری بالا است که دارای اثرات سوء بر روی سیستم عصبی مرکزی می باشد. هدف پژوهش: هدف از این پژوهش بررسی اثر مت آمفتامین بر روی حافظه و سیستم عصبی مرکزی می باشد. روش و چگونگی انجام پژوهش: اثرات فیزیولوژیکی مت آمفتامین بر روی حافظه بر اساس روایات، احادیث و مقالات علمی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها و نتیجه گیری: مت آمفتامین بر روی سیستم نوروترنسمیتری مونوآمین به ویژه پایانه های دوپامینیرژیکی هیپوکامپ که به عنوان مهمترین مرکز حافظه و یادگیری است، اثرگذاشته و باعث از دست رفتن آنها شده است. همچنین مصرف مزمن این ماده باعث آسیب های نورودژنراتیو و القاء آپوپتوز در سلول های مغزی گردیده است.

کلیدواژه ها:

قرآن کریم ، مت آمفتامین ، حافظه ، هیپوکامپ