رویکرد اسلامی به اخلاق زیست محیطی (با استفاده از آیات و روایات)

محیط زیست به عنوان فضایی برای زیستن انسان، همواره ازاهمیت زیادی برخوردار بوده و عنایت به آن در تمامی زمان ها مورد توجه بوده است. ولیکن متاسفانه غفلت از آن هم به حدی بوده است که نظام های بین المللی برای جلوگیری از تخریب و نابودی ا ین سرمایه ه مگانی، در برنامه های توسعه بخش مهمی از شاخص ها را توجه به مسائل زیست محیطی قرار داده اند تا آسیب های انسانی به محیط زیست را به حداقل برسانند. در مورد آسیب هایی که انسان با توسعه صنعتی و مداخلات خود در طبیعت به محیط زیست خود ایجاد می کند م طالعات زیادی به انجام رسیده است ولیکن ملاحظات عمیق و دقیق دینی و احصاء دیدگاه دو منبع اساسی دینی یعنی قرآن و احدیث در نهی تخریب و نابودی این منابع خدادادی می تواند در این زمینه راهگشا باشد. البته این دیدگاه و جهت گیری هایی که در این خصوص از رویکردهای دینی می توان الهام گرفت، محل بررسی و واکاوی است و لازم است در این خصوص نتایج روشن و قابل استنادی در دست باشد. در این نوشتار این تأثیرات و آسیب ها در چهار دسته کلی توجه به مطاحظات: آلودگی خاک، آلودگی آب، آلودگی هوا و تأثثر بر حیات جانوری و پوشش گیاهی با توجه به منابع عنوان شده مورد توجه قرار گرفته است که در این ن وشتار به اختصار به این موارد چهارگانه با استفاده از منابع دینی (قرآن و احادیث) پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

اخلاق ، اخلاق زیست محیطی ، رویکرد اسلامی ، آیات و روایات