شیوه های تربیتی فرزند و تأثیر آن بر رفتار اخلاقی با استناد به قرآن، احادیث و روایات دینی

تربیت فرزند به معنای فراهم آوردن مقدمات لازم برای به فعلیت رسیدن قوای او در راه تقرب به خداوند است. این عمل نیازمند آگاهی و تمرین عملی است. اگر پدر و مادر در جهت انتقال عقاید صحیح و ایجاد رفتار درست در فرزند خود کوشا باشند، خیر او را فراهم کرده اند و خداوند بر آنان رحمت خواهد نمود. مقاله در پیش رو شیوه های فرزند پروری و تأثیر آن بر رفتار اخلاقی با استناد به قرآن، احادیث و روایات دینی را بررسی کرده است (موضوع)، هدف از ارائه این تحقیق، تبیین این بود که یک فرزند از کودکی نیازمند به تربیت دینی و اسلامی می باشد. نتایج و یافته های برجسته بر این نکات تکیه داشت: والدین با آگاهی از روند تربیتی و اخلاقی فرزند پروری می توانند فرزندانی تربیت کنند که لایق برای جامعه و خانواده باشند. پیش شرط تأثیر امر و نهی والدین این است که خود آنها عامل به مسائل و احکام دینی باشند و پیش شرط عامل بودن والدین، باور قلبی آنها به آموزه های الهی است. آموزش قرآن، احادث و سخنان ائمه معصومین (ع) می تواند دل های کودکان را بیدار نماید و قلوب آنان را مملو از آگاهی کرده اند.

کلیدواژه ها:

شیوه ، دین ، والدین ، اخلاق ، تربیت ، فرزند