بررسی رابطه بین راهبردهای مقابله ای بااضطراب سلامتی درزنان مطلقه شهراندیمشک

هدف ازپژوهش حاضربررسی رابطه ی راهبردهای مقابله ای سبک مستقیم سبک فاصله گرفتن سبک خودکنترلی سبک طلب اجتماعی، سبک پذیرش مسئولیت ، سبک گریز - اجتناب، سبک برنامه ریزی شده و سبک ارزیابی مثبت مجددبااضطراب سلامتی درزنان مطلقه شهراندیمشک درسال 1392 بود روش پژوهش حاضرتوصیفی بود جامعه اماری مورد مطالعه دراین پژوهش شامل زنان مطلقه شهراندیمشک بودند که درنیمه اول سال 92 قبل ازطلاق به مرکز مداخله درخانواده وابسته به اداره بهزیستی به منظور کاهش طلاق مراجعه داشتند ازبین آنها 90نفر بانمونه گیری تصادفی ساده 73 نفر طبق جدول مورگان به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند ابزارهای گرداوری داده ها شامل پرسشنامه های راهبردهای مقابله ای لازاروس و فلکمن 1994 و اضطراب سلامتی سالکوسکیس ووارویک 2002 بودند برای تحلیل داده ها ازروش اماری ضریب همبستگی پیرسون رگرسیون خطی و چندگانه استفاده شد نتایج بدست آمده نشان داد که بین راهبردهای مقابله ای و اضطراب سلامتی زنان مطلقه رابطه ی منفی معناداری وجود دارد همچنین نتایج نشان داد که فقط 24 درصد واریانس اضطراب سلامتی توسط متغیرهای سبک مقابله ای قابل تبیین است که سبک ارزیابی مثبت مجدد و سبک گریز - اجتناب به ترتیب بیشترین سهم را درپیش بینی دارند درهنگام مواجهه با عوامل فشارزای درونی و بیرونی سبکهای رویارویی فرد با اضطراب سلامت وبطور کلی با سلامت وی رابطه نشان میدهد

کلیدواژه ها:

اضطراب سلامتی ، راهبردهای مقابله ای ، زنان مطلقه