بررسی رابطه همدلی و سازگاری با قلدری در دانش آموزان پسر دبیرستان شهر تبریز

قلدری نوعی رفتار پرخاشگرانه است که در آن یک شخص یا گروهی از افراد به طور مکرر به دیگران حمله می کنند، سایرین را کتک می زنند و یک نسبت به شخصی که از آنها ضعیف تر پرخاشگری می کنند. هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه همدلی و سازگاری با قلدری در دانش آموزان پسر مقطع دبیرستان بود روش پژوهش از نظر ماهیت و اهداف از نوع تحقیق های همبستگی - توصیفی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان پسر مقطع دبیرستان شهر تبریز در سال تحصیلی 93-94 بوده است بر اساس جدول مورگان به نوعی شامل 381 نفر به روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد و از پرسش نامه هایی قلدری پاچین و هیندوجا (2011) و همدلی کوهن و رایت (2004) و سازگاری سینها و سینگ (1993) استفاده گردید برای تحلیل داده ها از طریق همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه همزمان استفاده شده است نتایج حاصل نشان داد که همدلی و سازگاری با قلدری رابطه دارد همچنین مؤلفه های سازگاری و همدلی، قلدری دانش آموزان پسر را پیش بینی کرده است. برای کاهش قلدری می توان از آموزش های مرتبط با افزایش همدلی و سازگاری بهره گرفت.

کلیدواژه ها:

همدلی ، سازگاری ، قلدری