تدوین رابطه پیشرفت تحصیلی با باورهای خوداثربخشی و مرکز کنترل

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه باورهای خود اثربخشی و مرکز کنترل با پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه پیام نور کوه دشت اجرا گردیده است جامعه آماری این پژوهش دانشجویان دختر و پسر دوره کارشناسی دانشگاه پیام نور کوهدشت می باشندتعداد نمونه آماری 483 دانشجو بود که به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای به تفکیک دانشکده و جنسیت انتخاب گردیدند، در نهایت 953 پرسش نامه قابل قبول در تحلیل یافته های این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است در این تحقیق دو پرسش نامه خود اثر بخشی عمومی شرز و همکاران و سبک های اسناد علی (بعد مرکز کنترل) راسل مورد استفاده قرار گرفت. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد که بین خود اثربخش و پیشرفت تحصیلی رابطه مثبتی وجود دارد و بین مرکز کنترل و خود اثر بخشی رابطه مثبتی وجود دارد و بین مرکز کنترل در موقعیت موفقیت و پیشرفت تحصیلی رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین این تحقیق نشان داد که بین دخترها و پسرها در باورهای خود اثر بخش و مرکز کنترل تفاوت معنی داری وجود ندارد بر این اساس می توان پیشنهاد کرد در صورت امکان زمینه فراهم گردد تا دانشجویان امکان تجارب موفقیت امیز راداشته باشند. زیرا موقعیت های افراد معتبرترین و قوی ترین ابزار ارتقای باورهای خود اثر بخشی است. همچنین به مسئولین آموزشی و مشاوران پیشنهاد می گردد به دانشجویان کمک کنند تا در مواجهه با شکست ها و موفقیت ها در اسناد های درونی و بیرونی مناسب استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

باورهای خوداثزبخشی ، مرکز کنترل ، پیشرفت تحصیلی ، دانشجویان دانشگاه کوهدشت