رابطه بین سبک های دلبستگی و طرحواره های ناسازگار اولیه در دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین سبک های دلبستگی، ویژگی های جمعیت شناختی وطرحواره های ناسازگار اولیه در دانشجویان انجام شد. روش پژوهش، همبستگی و جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی تنکابن در سال تحصیلی 93-94 بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای به حجم 170 دانشجو انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه طرحواره یانگ فرم کوتاه و سبک های دلبستگی، هزن و شاور استفاده گردید. اطلاعات بدست آمده از طریق روش آماری همبستگی و رگرسیون چند متغیره به شیوه گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان دادند که متغیرهای دلبستگی دوسوگرا P>0/01 سن P>0/05 و جنسیت P>0/05 متغیرهای پیش بینی کننده حوزه بریدگی و طرد هستند.متغیرهای دلبستگی اجتنابی و دلبستگی دو سوگرا پیشگیری کننده حوزه خودگردانی عملکرد مختل در طرحواره ها می باشند. همچنین متغیرهای جمعیت شناختی سن P>0/01 جنسیت P>0/05 وضعیت تأهل P>0/05 می توانند طرحواره های خودگردانی و عملکرد مختل را پیشگویی نمایند. دلبستگی اجتنابی حوزه محدودیت های مختل را پیش بینی می کند. جهت مندی دلبستگی نا ایمن ( اجتنابی، دوسوگرا) در سطح، جنسیت و وضعیت تأهل می باشد و آخرین حوزه طرحواره ها ، گوش به زندگی بیش از حد و بازداری توسط دلبستگی P>0/01 اجتنابی قابل پیش بینی است. در نتیجه می توان گفت سبک دلبستگی ناایمن ( اجتنابی و دوسوگرا) می توانند از عواملی باشد که باعث شکل گیری طرحواره های ناسازگار اولیه می شوند.

کلیدواژه ها:

سبک دلبستگی ، طرحواره های ناسازگار اولیه