رابطه بین سبکهای دلبستگی به خدا با هدفمندی در زندگی دانشجویان

هدف از انجام این پژوهش رابطه بین سبکهای دلبستگی به خدا با هدفمندی در زندگی دانشجویان بود روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی وجامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان ورودی93-94 نیمسال اول و دوم زن و مرد موسسه آموزش عالی خراسان که تعداد آنها 065 نفر می باشد،که طبق جدول مورگان 065 نفر به عنوان نمونه اماری انتخاب گردید.ابزار پژوهش ، پرسشنامه دلبستگی به خدا روت و کرک پاتریک) 2002 ( و پرسشنامه هدفمندی در زندگی کرامباف وماهولیک ) 1969 ( مورد استفاده قرار گرفت. برای آزمون فرضیه های آماری از روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که5/ بین متغیردلبستگی به خداو هدفمندی در زندگی رابطه معنادار ومثبتی وجود دارد. ) 59 P< (به عبارت دیگر با افزایش دلبستگی ایمن به خدا، میزان هدفمندی زندگی دانشجویان افزایش می یابد و بالعکس با کاهش دلبستگی ایمن به خدا، میزان هدفمندی زندگی دانشجویان کاهش می یابد. همچنین بین دلبستگی دوسوگرا به خدا ) 5550 P≤ - = 5/999، r( و دلبستگی اجتنابی به خدا 5/5550( P≤ - = 5/950، r ( با هدفمندی زندگی دانشجویان رابطه منفی و معنادار وجود دارد.