باز اندیشی ضرورت مشارکت معلم دربرنامه ریزی آموزشی

آموزش و پرورش به عنوان یک نهاد اجتماعی به منظور ارضای نیازهای جامعه پدید آمده است، و مدارس به عنوان خط مقدم جبهه ی تعلیم و تربیت متعلق به این نهاد اجتماعی و در خدمت جامعه است که برایانجام صحیح رسالت خود و برخورداری از حمایت اجتماع ملزم به برقراری رابطه ی مؤثر با جامعه می باشد. از این رو رابطه ی مدرسه و اجتماع فرآیند تعاملی و مداوم است که چنان که شکل مشارکت آگاهانهرا به خود گیرد باعث اثر بخشی و کار آیی بیشتر مدارس می شود. رسالت آموزش و پرورش، توان بخشیدن به فرد فرد انسان ها در جهت توسعه ی کامل استعدادهای خود و نیز شناخت توانمندی های خلاق خود است و اینهدف از سایر اهداف متعالی تر می باشد. حصول این هدف هر چند دشوار و طولانی است، اما سهمی ضروری در جهت جستجوی جهانی عادلانه تر و بهتر برای زیستن به شمار می رود. این امر زمانی تحقق خواهد یافت که همه چیز سر جای خود قرار گیرد.بهره گیری صحیح از سیاست های اصلاحی به دور از هر گونه افراط و تفریط و یا تعصب کورکورانه میتواند دگرگونی های مثبتی را در سیستم آموزشی ایجاد کند. کوشش در جهت اصلاحات آموزش و پرورش، مشروط بر ایجاد هماهنگی و تجانس در لایه های مختلف نظام آموزش، قرین با توفیق خواهد بود. در اینراستا، قبل از هر گونه اقدامی ضرورت دارد که مشارکت معلم در برنامه ریزی آموزشی آموزش و پرورش مورد باز اندیشی قرار گیرد