تاثیر درمان مبتنی بر بخشش بر سبک های حل تعارض و استرس والدگری، در زنان متاهل شهر کرمانشاه

با وجود ریشه دار بودن بخشش، آن موضوعی است که به تازگی در ادبیات روان شناسی توجه زیادی را به خود جلب کرده است. مطالعه حاضر که باهدف بررسی تاثیر درمان مبتنی بر بخشش بر سبک های حل تعارض، استرسوالدگری در زنان متاهل شهر کرمانشاه انجام شده است، از روش شبه آزمایشی استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش زنان متاهل شهرکرمانشاه در سال تحصیلی 1394-95 و جامعه در درسترس، کلیه زنان متاهل -مراجعه کننده به کلینک ها و مراکز مشاوره و خانوده بود. نمونه پژوهش به حجم 30 نفر )دو گروه 15 نفره برای آزمایش و کنترل( با استفاده ازشیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. ابزارهای پژوهش، پرسشنامهراهبردهای حل تعارض، استرس والدگری بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها در سطح توصیفی از میانگین، انحراف معیار، و در سطح استنباطی از ازتحلیل کوواریانس تک متغیری و چندمتغیری روایی پرسشنامه با استفاده از روایی محتوایی و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ 0/84 بدست آمد. نتایج پژوهش نشان داد که درمان مبتنی بر بخشش تاثیر مثبتو معناداری در کاهش استرس والدگری شرکت کنندگان داشته است. . میزان تاثیر درمان نیز 23 % بوده است. اما بین گروه آزمایش و کنترل از نظر هیچ یک از سبک های حل تعارض تفاوتی وجود ندارد. به عبارت دیگر آموزش درمان مبتنی بر بخشش بر سبک های حل تعارض تاثیر معنادار ندارد.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر بخشش ، استرس والدگری ، سبک های حل تعارض ، زنان متاهل