اثربخشی کاربست روش خودبازبینی در افزایش توجه و پیشرفت درسی دانش آموزان با مشکلات یادگیری اختلال در درس خواندن

اختلالات یادگیری تحولی است که توام با نقصان در توجه و پر تحرکی و فزون کنشی می باشد. تخمین زدهشده که 25 تا 40 درصد کودکان دچار ناتواناییهای یادگیری علایم نقص در توجه را نشان میدهند (شای ویتز1991 کودکان با مشکل ، توجه در معرض شکستهای تحصیلی و ادراکات کارآمدی کمتری هستند که این حالت بهنوبه خود رفتار اجتنابی و شکست تحصیلی را بیشتر میکند. در پژوهش حاضر تاثیر کاربست روش خودبازبینی در افزایش توجه و پیشرفت تحصیلی دانش 2 آموزان بامشکلا ت ویژه در خواندن مورد بررسی واقع گشته است. طرح پژوهشی بکار رفته ، تک آزمودنیاز نوع چند خط پایه ای، می باشد. افراد آزمودنی در این پژوهش 4 دانش آموز پایه های دوم و سوم شامل دو دختر و دو پسر که به مرکز مشکلات یادگیری واقع در شهرستان مریوا ن ارجاع داده شده و در درس (خواندن) مشکل داشتند،می باشند. در دو بخش یکی رفتارهای آماج و دیگری اشتباهات خواندن در بیست و هشت جلسه ی 45 دقیقه ای به مداخله و همچنین مشاهده ی نتایج این آزمودنی ها اقدام گردید. به جهت پاسخ گویی به سیوالات پژوهش ، از شاخص اندازه ی اثر و نیز نمودارهای ترسیمی استفاده شد.نتیجه گیری: نتایج بعمل آمده بیانگر آن است که کاربست روش خود بازبینی سبب کاهش رفتارهای نشان دهنده ی بی توجهی و همچنین اشتباهات خواندن در آزمودنی های مورد مطالعه شده است.

کلیدواژه ها:

اثر بخشی ، کار بست ، خود باز بینی ، پیشرفت درسی