رابطه مصرف فرهنگی و تحلیل نسلی در شهر تهران

مصرف فرهنگی، فعالیتی اجتماعی و کرداری روزمره است که بواسطه آن فرهنگ، تولید و بارور می شود.مهمترین مکان مصرف نیز شهرها هستند. بنابراین هدف این تحقیق بررسی وضعیت مصرف فرهنگی و الگوهایمصرف فرهنگی در بین شهروندان تهرانی است. در این تحقیق از روش تحلیل ثانویه داده های جمع آوری شده شورای فرهنگ عمومی استفاده شده است. این داده ها بر اساس پیمایشی ملی جمع آوری شده است که تحلیل های این تحقیق مبتنی بر داده های شهر تهران این پیمایش است. حوزه های مصرف فرهنگی نیز شاملمیزان مطالعه غیردرسی، میزان مطالعه روزنامه و مجلات غیرتخصصی، استفاده از امکانات بصری مختلف، گوش دادن به انواع موسیقی و رفتن به سینما و تیاتر بوده است. یافته ها نشان می دهدکه بطور کلی و در بین همهنسل ها، مطالعه کتاب، روزنامه و مجلات غیرتخصصی در سطح بسیار پایینی قرار دارد. همچنین در زمینه استفاده از امکانات بصری، نسل جوان بیشترین استفاده را داشته و بعد از آن نسل میانسال و بزرگسال قرار دارند علاوهبراین، بیشترین استفاده از امکانات بصری در میان پاسخگویان برای تماشای فیلم بوده که در این میان نیز فیلم های ایرانی در هر سه گروه در اولویت هستند. در گوش دادن به انواع موسیقی نیز، موسیقی سنتی و پاپاقبال بیشتری از طرف پاسخگویان داشته اند. همچنین بیشترین نوع موسیقی گوش داده در بین جوانان پاپ بوده در حالیکه در بین بزرگسالان و میانسالان موسیقی سنتی است. نهایت اینکه در رفتن به سینما و تیاتر، جوانان بیش از هر گروه سنی دیگری به سینما و تیاتر رفته اند. یافته های تحلیلی هم نشان داده اند که بین گروه های مختلف سنی در مطالعه مجلات غیر تخصصی، استفاده از امکانات بصری، گوش دادن به موسیقی و در رفتن به سینما و تیاتر تفاوت معناداری وجود دارد

کلیدواژه ها:

مصرف فرهنگی ، تحلیل نسلی ، الگوهای مصرف فرهنگی ، شهر تهران