بررسی رابطه بین سرسختی روانشناختی با اضطراب اجتماعی اندام و احساس تنهایی در معلولین جسمی حرکتی و ناشنوا در شهرستان بندرگز

پژوهش حاضرباهدف بررسی رابطه سرسختی روانشناختی با احساس تنهایی واضطراب اجتماعی اندام در معلولین جسمی حرکتی،ناشنوا و افراد عادی شهرستان بندرگزمورد بررسی قرار گرفته است و سه گروه معلولین جسمی،حرکتی،ناشنوا وافراد عادی از لحاظ متغیر سرسختی روانشناختی،تنهایی و اضطراب اجتماعی اندام مقایسه شده اندو.جامعه آماری 500 نفر از معلولین مراجعه کننده به بهزیستی میباشندکه از این تعداد 125 معلول جسمی و 50 نفرناشنوا وکمشنواو 125 نفر افراد عادی به عنوان نمونه به پرسشنامه پاسخ دادندوجهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه اضطراب اجتماعی اندام وپرسشنامه تنهایی وپرسشنامه سرسختی روانشناختی LGHS استفاده شده است جهت تجزیه و تحلیل دادههای بدست آمده در این تحقیق از روش های آمار توصیفی فراوانی ، میانگین و انحراف استاندارد ؛ و از ضریب همبستگی پیرسون ورگرسیونچندمتغیرهاستفادهخواهدشد . جهتانجام تجزیه و تحلیل هایآماری ازنرمافزار SPSS استفاده شده است. ونتایج پژوهش نشان میدهدبا استفاده از تحلیل رگرسیون چندمتغیره مقدار fبین متغیر سرسختی روانشناختی واضطراب اجتماعی اندام معنی دارنبوده وبین سرسختی روانشناختی واحساس تنهاییمقدار f در سطح 0/001 معنی دار می باشد.

کلیدواژه ها:

سرسختی روانشناختی ، اضطراب اجتماعی ، احساس تنهایی ، معلولین جسمی حرکتی وناشنوا