بررسی رابطه بهزیستی روانشناختی با سبک های هویت و خود کنترلی در زندانیان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش سبک های هویت و خودکنترلی در پیش بینی بهزیستی روانشناختی رندانیان مردشهر زاهدان بود. روش پژوهش توصیفی تحلیل از نوع همبستگی بود. جامعه آماری مورد مطالعه کلیه زندانیان مرد ساکن زندان زاهدان در سال 1395 بودند نمونه شامل 300 نفر زندانی بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند در این پژوهش پرسشنامه های بهزیستی روانشناختی، سبک های هویت و خودکنترلی به کار برده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که زیر مولفه اطلاعاتی، هنجاری با بهزیستی روانشناختی رابطه مثبت و معنی دار و بین سبک هویت سردرگم یا اجتنابی با بهزیستی روانشناختی رابطه معکوس و معنی دار و بین خودکنترلی با بهزیستی روانشناختی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. علاوه بر این نتایج رگرسیون نشان داد که در گام اول زیر مقیاس سبک هویت هنجاری وارد معادله شد و توانست به میزان 0/19 درصد واریانس بهزیستی روانشناختی را تبیین کند. در گام بعدی مقیاس خودکنترلی وارد معادله شد و توانست به میزان 0/46 درصد واریانس بهزیستی روانشناختی را تبیین کند. سایر زیر مقیاس های دیگر ( اطلاعاتی و سردرگم یا اجتنابی ) چون شرایط ورود به معادله را نداشت از معادله حذف گردیدند. بنابراین برگزاری کارگاه های آموزشی جهت بالا بردن مهارت های خود کنترلی و کسب هویت مناسب در این زمینه می تواند به زندانیان کمک نمود تا در هنگام آزادی بازگشت مجدد آنان به زندان کاهش یابد.

کلیدواژه ها:

بهزیستی روانشناختی ، سبک های هویت ، خود کنترلی ، زندان