نقص توجه و مهارت های اجتماعی ضعیف در کودکان: نقش تعامل والد کودک

کمبود توجه در کودکان یکی از مهم ترین اختلال های عصبی دوران کودکی است که می تواند تا بزرگسالی باقی بماندو در عملکرد فرد اختلال ایجاد کند. از سوی دیگر، کودکان با مشکلات نقص توجه اغلب در تعاملات اجتماعی باهمسالان خود نیز دچار مشکل هستند و با طرد همسالان و انزوای اجتماعی مواجه می شوند. از آنجا که مهارتهایاجتماعی یکی از مهم ترین دستاوردهای دوران کودکی است، بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی نقش کیفیتتعامل والد- کودک در پیش بینی مشکلات توجه و مشکلات اجتماعی کودکان بود. در قالب یک طرح همبستگی، 120 دانش آموز ابتدایی 11 و 12 ساله (67 دانش آموز پسر و 53 دانش آموز دختر) از طریق روش نمونه گیریخوشه ای از 9 مدرسه مناطق 1، 9 و 18 شهر تهران انتخاب شدند که در نهایت با کنار گذاشتن پرسشنامه های مخدوش و ناکامل، تعداد 98 نفر (39 دختر، 59 پسر) باقی ماندند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش سیاهه رفتاریکودک و پرسشنامه تعامل والد- کودک بود که توسط والدین کودکان پاسخ داده شد. برای تحلیل نتایج از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد بین اغلب مولفه های متغیرتعامل والد- کودک با مشکلات توجه و مشکلات اجتماعی در کودکان رابطه معنی دار وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد از بین مولفه های متغیر تعامل والد کودک، مولفه تعارض قادر به تبیین 25/5 درصد از تغییرات متغیر مشکلات توجه و همچنین مولفه رابطه مثبت کلی قادر به تبیین 16/7 درصد از تغییرات مشکلات اجتماعی در کودکان بود.نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده لزوم توجه بیشتر به بستر خانوادگی و کیفیت تعاملات بین والدین و کودک درزمینه مشکلات توجه و مشکلات اجتماعی کودکان می باشد. لذا در رابطه با مشکلات توجه و مشکلات اجتماعیکودکان، کیفیت تعامل والد کودک و افزایش رابطه مثبت اهمیت پیدا می کند.

کلیدواژه ها:

کمبود توجه ، مهارت اجتماعی ، تعامل والد کودک ، کودکان