تاثیر مداخله داستان اجتماعی در درمان اختلال طیف اوتیسم (ASD)

اختلال طیف اوتیسم ناتوانی پیچیده رشدی است که علایم آن معمولا در سه سال اول زندگی ظاهر می شود. این عارضه، دامنه ای ازاختلالات جدی را در شیوهای که افراد با دیگران تعامل و ارتباط برقرار می کنند، به علاوه رفتارهایی که الگوهای تمایلات و فعالیت فردرا شامل می شوند، در برمی گیرد. اختلال در برقراری ارتباط، تعاملات اجتماعی و رفتارهای کلیشه ای، علایق و فعالیت ها تکراری قبل از سه سالگی مجموعه ملاک های تشخیصی مرتبط با این اختلال می توانند در طول عمر فرد ادامه یابند، اما بسته به شدت آن، فرد میتواند برای اینکه به نحو رضایت بخشی عمل کند، کمک دریافت نماید. هدف از انجام این پژوهش علاوه بر آشنایی با این اختلال، بررسی راهبرد داستان های اجتماعی و اثربخشی آن جهت توانبخشی و درمان افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم می باشد. برای جمع آوری اطلاعات از روشهای تحلیل اسنادی و همچنین مطالعات مروری، مشاهدات پژوهشگر و مصاحبه ساختاریافته استفاده شده است. برای صحت اعتیار یافته ها از روش مثلث سازی استفاده شده است. در این راستا به دنبال پاسخ سوالات زیر هستیم: 1) ویژگی های روانی رفتاری در اختلال طیف اوتیسم چیست 2) راهبرد داستان اجتماعی به چه نحو است 3) اثربخشی از استفاده از داستان اجتماعی در درمان اختلال طیف اوتیسم چگونه است

کلیدواژه ها:

اختلال طیف اوتیسم ، ویژگیهای روانی رفتاری ، داستان های اجتماعی