پیش بینی تاب آوری سالمندان مقیم سراهای سالمندان براساس کیفیت زندگی آنها

سالمندی دوران حساسی از زندگی بشر است که طی آن سالمندان در معرض تهدیدات بالقوه ای نظیر افزایش ابتلا به بیماری های مزمن، انزوای اجتماعی و عدم برخورداری از حمایت اجتماعی بوده و به دلیل ناتوانی های جسمی و ذهنی، در موارد زیادی استقلال فردی شان مورد تهدید قرار می گیرد. هدف از انجام پژوهش حاضر پی شبینی تاب آوری سالمندان مقیم سراهای سالمندان براساس کیفیت زندگی آنها بود. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی از نوع همسبتگی با شیوه پیمایشی بوده است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام سالمندان مقیم آسایشگاه های سالمندان شهر کرمانشاه بود باشد که تعداد 125 نفر به عنوان نمونه آماری با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحل های انتخاب شدند. ابزار این پژوهش، پرسشنامه کیفیت زندگی (SF-36) و پرسشنامه تاب آوری کونر و دیویدسون بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS23 آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. یافته ها نشان داد بین تاب آوری با کیفیت زندگی سالمندان و مقیاس های آن رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج بدست آمده از آزمون رگرسیون نشان داد که کیفیت زندگی می تواند تاب آوری سالمندان را پیش بینی کند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، کیفیت زندگی ، سالمندان