پیش بینی میزان تاب آوری و تحمل پریشانی بر اساس خیال پردازی در نوجوانان پسر ساکن در مراکز شبانه روزی

هدف پژوهش حاضر ، پیش بینی میزان تاب آوری و تحمل پریشانی بر اساس خیال پردازی بود . جامعه آماری شامل کلیهنوجوانان پسر 12 تا 16 سال ساکن در مراکز نگهداری شبانه روزی شهر شیراز بود که با روش نمونه گیری تصادفی ساده 8مرکز انتخاب شد (حجم نمونه: 107 نفر). طرح پژوهش ، توصیفی و از نوع همبستگی بود. به منظور جمع آوری داده ها از،مقیاس تاب آوری کانر- دیویدسون (2003)، پرسشنامه تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005)، و مقیاس خیال پردازی گاتمن (1967)، استفاده شد . داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوههمزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند . نتایج نشان داد : بین خیال پردازی ، میزان تاب آوری و تحمل پریشانی رابطهمعنادار وجود دارد و خیال پردازی قادر به پیش بینی میزان تاب آوری و تحمل پریشانی است.

کلیدواژه ها:

میزان تاب آوری ، تحمل پریشانی و خیال پردازی