بررسی اثر آموزش گروهی شادمانی لیوبومیرسکی برمیزان شادی،کیفیت رابطه زناشویی ورضایت زناشویی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ی شهراصفهان

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش شادمانی لیوبومیرسکی برمیزان شادی، کیفیت رابطه ورضایت زناشویی زنان صورتگرفت. طرح پژوهش از نوع نیمه تجربی با دو گروه آزمایش وکنترل واستفاده از پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری می باشد. بدین منظور،به روش تصادفی در دسترس تعداد 30 نفراز زنان مراجع به مراکز مشاوره شهراصفهان انتخاب شدند ودر دو گروهآزمایش و کنترل (هر کدام 15 نفر)جایگزین شدند. ابزار سنجش شامل پرسشنامه های شادی آکسفورد، کیفیت رابطه فلچرورضایت زناشویی انریچ بود. گروه آزمایش طی شش جلسه تحت آموزش شادمانی لیوبومیرسکی قرار گرفتند. فرض پژوهش براینبود که این آموزش، میانگین نمرات شادی،کیفیت رابطه ورضایت زناشویی گروه آزمایش را در مقایسه با گروه کنترل افزایش میدهد. نتایج تحلیل واریانس مکرر نشان می دهد میزان شادی گروه آزمایش در دو مرحله پس آزمون وپی گیری نسبت به پیشآزمون وگروه کنترل به طور معناداری افزایش یافته است (P=000/1). همچنین این افزایش در مورد کیفیت رابطه و رضایتزناشویی وجود داشت است (P=000/1 و p=000/1).

کلیدواژه ها:

آموزش شادمانی لیوبومیرسکی ، شادی ، کیفیت رابط زناشویی ، رضایت زناشویی ، زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره