مطالعه نقش دینداری در شادی

شادی و نشاط برای بسیاری از جوامع به عنوان یک هدف اساسی هست، هر چند که دستیابی به این مهم برای همگان و اکثریت مردم سهل و آسان نیست. در سالهای اخیر توجه و اقبال اندیشمندان جامعهشناسی به موضوع شادی و علل و نتایج آن بیشتر شده است. به نظر میرسد که اندیشمندان حوزه های مختلف علوم انسانی به همراه فیلسوفان به چرایی و ماهیت شادی و بهزیستی ذهنی و ارتباط آنها با حیات اجتماعی علاقمند هستند. بنابراین هدف پژوهش حاضر مطالعه نقش دینداری در شادی می باشد. روش تحقیق از نوع کتابخانه ای می باشد و بر این اساس از منابع و مطالعات پژوهشی معتبری بهره گرفته شده است. نتایج گویای این است که دینداری یکی از متغیرهای اصلی در نشاط فردی و اجتماعی می باشد و مولفه های دینداری در بعد اعتقادی، مناسکی و پیامدی بر بروز و ظهور شادی تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

دینداری ، شادی ، بعد اعتقادی ، بعد مناسکی ، بعد پیامدی