بررسی و تحلیل اساطیر در داستان شازده کوچولو از چشم انداز نظریات یونگ

یکی از رویکردهای نقد ادبی معاصر، نقد روانشناختی است. امروزه می توان شخصیت های آثار ادبی را مانندانسان های واقعی روان کاوی کرد، این امر به درک بهتر اثر و تعالی ادبیات کمک شایانی می کند. هدف اینپژوهش واکاوی رویکردی تازه در مطالعات نقدی متن است که در حوزه قصه های پریان و داستان هایاسطوره ای کارآمد است. کارل گوستاو یونگ با توجه به اهمیت ناخودآگاه جمعی، ماهیت داستان هایاسطوره ای را در قالب سفری مجسم می سازد که در اغلب موارد، ابعادی روانشناسانه و نمادین دارد و بهقصد آشنایی قهرمان با روان ناخودآگاه او صورت می گیرد. در این مقاله برآنیم تا با روش توصیفی- تحلیلی، برخی نمادهای کهن الگویی را در داستان شازده کوچولو و سفر وی بر اساس اندیشه های یونگ تحلیل وتفسیر کنیم. نتایج این پژوهش نشان می دهد که با توجه به مرکزیت صور مثالی و ضمیر ناخودآگاه جمعی،بسیاری از داستان های اساطیری ظرفیت تاویل پذیری روانشناختی قابل توجهی در راستای کشف اسرارناخودآگاه دارند.

کلیدواژه ها:

نقد روانشناسی ، یونگ ، اسطوره ، کهن الگو ، ناخوداگاه جمعی ، شازده کوچولو ، نقد ادبی