بررسی نقش ارتباطات خانوادگی درگرایش به اعتیاد زندانیان زندان زاهدان

مقدمه: این حقیقت که میزان رفتارهای پرخطر ناسالم و از جمله سوء مصرف مواد در زندانیان بطور نگران کننده ای بالااست، اهمیت مطالعه و فهم رفتارهای پرخطر زندانیان را روشن می سازد. هدف از این مطالعه بررسی رابطه ارتباطات خانوادگیدر گرایش به اعتیاد زندانیان زندان زاهدان بود.روش: روش مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری 2200 نفر از زندانیان شهر زاهدان در سال 1397 می باشد. نمونه پژوهش شامل 327 زندانی شهر زاهدان بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارجمع آوری اطلاعات الگوهای ارتباطی خانواده فیتزپاتریک و ریچی (1994) و استعداد به اعتیاد وید و همکاران (1992) بود. ازروشهای آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد.نتایج: نتایج نشان داد که بین الگوی ارتباطی بی قید با استعداد به اعتیاد رابطه مثبت و معنادار و بین الگوی ارتباطی کثرتگرا و استعداد به اعتیاد رابطه معکوس و معنی داری وجود داشت. علاوه بر این نتایج رگرسیون نشان داد که که در همان گاماول الگوی ارتباطی بی قید 0/09 گرایش به اعتیاد را پیش بینی می کند (P≤0/04).نتیجه گیری: بنابراین، پیشنهاد میگردد برنامهریزان و مدیران زندانها به عوامل مهم بر ارتباطلات خانوادگی به عنوان عواملموثر در گرایش به اعتیاد توجه کرده و با انجام اقدامات پیشگیرانه به این مهم بپردازند.

کلیدواژه ها:

الگوهای ارتباطی خانواده ، استعداد به اعتیاد ، زندانیان