نقش واسطه ای نگرش شغلی در رابطه بین توانمندسازی با خروجی های رفتار کارکنان

منابع انسانی با انگیزه و پرتلاش از منابع ارزشمند هر سازمان هستند و حفظ و نگهداری آنان ضرورتی غیرقابل انکار است. بههمین خاطر بررسی رفتارهای شغلی کارکنان از اهمیت زیادی برخوردار است. تلاش برای خدمت و قصد ترک خدمت دو نمونهاز رفتارهای شغلی کارکنان می باشند.عدم تلاش کارکنان برای ارائه خدمت و تبعات ترک خدمت آنان آسیب های جدی و غیر قابل جبران به سازمان وارد می کند.برنامه های حفظ کارکنان به عنوان شاخه ای از برنامه های مدیریت منابع انسانی، با استخدام افراد مناسب آغاز و با فراهم آوردنشرایطی که تعهد آنها را به سازمان افزایش دهد ادامه می یابد. از دید سازمان، جابجایی کارکنان یک موضوع پرهزینه است.خروجهای داوطلبانه نمایانگر از دست رفتن سرمایه ی انسانی سازمانها بوده و همچنین فرآیند آتی جایگزینی آنهادربرگیرنده ی هزینه های مختلفی برای سازمان خواهد بود. توانمندسازی با پرورش احساس کفایت نفس و با بوجود آوردنآزادی عمل برای کارکنان این فرصت را بوجود خواهد آورد تا توانایی ها و مهارتها، بهبود و موجبات اثربخشی سازمان فراهمگردد. در این مقاله نقش واسطه ای نگرش شغلی در رابطه توانمندسازی با تلاش برای خدمت و نیت ترک خدمت کارکنانمورد بررسی قرار گرفته است.از نظر روششناسی این تحقیق از نوع تحقیقات علی می باشد و روش تجزیه تحلیل اطلاعات، توصیفی و استنباطی می باشد.همچنین روش گردآوری اطلاعات میدانی و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه است. نمونه ها از روش تصادفی ساده انتخابگردیده اند و فرضیات پژوهش توسط آزمون روش مدل یابی معادلات ساختاری به کمک نرم افزار LISREL 8.53 موردتحلیل قرار گرفتند که پس از بررسی مشخص گردید نگرش شغلی در رابطه بین توانمندسازی و تلاش برای خدمت نقشواسطه ای مثبت و در رابطه بین توانمندسازی و تمایل به ترک خدمت نقش واسطه ای منفی ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

تلاش برای خدمت ، تمایل به ترک خدمت ، توانمندسازی ، نگرش شغلی ، کارکنان سازمان امور اقتصادی و دارائی و اداره کل امور مالیاتی استان گیلان