بررسی نقش میانجی سهل انگاری تحصیلی در رابطه ویژگی های شخصیتی با پیشرفت تحصیلی

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه ویژگی های شخصیت با پیشرفت تحصیلی با واسطه سهل انگاری تحصیلی و طرح پژوهش از نوع همبستگی – رگرسیون بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر مدارس غیرانتفاعی متوسطه اول ناحیه 9 منطقه 4 تهران در سال تحصیلی 97-96 به تعداد 178 نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران 121 نفر به عنوان حجم نمونه تعیین و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه 60 سوالی ویژگی های شخصیت (NEO ) مک کری و کاستا ( 1985)، پرسشنامه 48 سوالی پیشرفت تحصیلی (EPT) فام و تیلور (1999) و پرسشنامه 16 سوالی اهمال کاری تحصیلی تاکمن (1991)، استفاده شده است. به منظور تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون به همراه آماره دوربین واتسون و آزمون سوبل استفاده شد. نتایج نشان داد ؛ 1- بین متغیر ویژگی های شخصیتی با پیشرفت تحصیلی رابطه معنادار وجود دارد اما 2- بین ویژگی های شخصیت و سهل انگاری تحصیلی رابطه معنادار وجود ندارد. 3- بین پیشرفت تحصیلی و سهل انگاری تحصیلی رابطه معنادار وجود ندارد. 4- سهل انگاری تحصیلی نقش میانجی را در رابطه بین ویژگی های شخصیتی با پیشرفت تحصیلی ندارد.

کلیدواژه ها:

ویژگی های شخصیتی ، پیشرفت تحصیلی ، سهل انگاری تحصیلی