بررسی رابطه بین حرمت خود و سازگاری با سلامت روان دانش آموزان متوسطه اول شهرستان امیدیه

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین حرمت خود و سازگاری با سلامت روان دانش آموزان متوسطه اول شهرستان امیدیه اجرا گردید. جامعه آماری این پژوهش شامل 3891 نفر از دانش آموزان متوسطه اول شهرستان امیدیه در سال 1397 بود. که از این میان 350 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود.برای تجزیه و تحلیل داده ها از دو بخش آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردید که در بخش توصیفی، میانگین، انحراف استاندارد، حداکثر نمره و حداقل نمره استفاده شد و برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی ساده پیرسون و ضریب همبستگی چندگانه یا رگرسیون ساده استفاده گردید. در این پژوهش از مقیاس های حرمت خود، سازگاری و سلامت روان استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار 23SPSS- انجام گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که بین حرمت خود و سلامت روان (0/01> P و 0/29=r) و مولفه های حرمت خود یعنی خودتحصیلی(0/01> P و 0/29=r)، خوداجتماعی(0/01> P و 0/31=r)، خودخانوادگی(0/01> P و 0/32=r ) و خودجسمی(0/01> P و 0/27=r) نیز با سلامت روان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین بین سازگاری و سلامت روان(0/01> P و 0/53= r) و مولفه های سازگاری یعنی سازگاری عاطفی (P<0/01 و r=0/33)، سازگاری اجتماعی(0/05> P و 0/39=r )، سازگاری بهداشتی (0/01> P و 0/28= r) و سازگاری در خانه (0/01> P و 0/32= r) نیز با سلامت روان رابطه مثبت معنی داری وجود داشت. بین حرمت خود و سازگاری با سلامت روان نیز رابطه معنی دار چندگانه ای (0/01> P و 48/26 =MR) وجود داشت. پژوهش های از این دست در نمونه های گسترده تر، از نظر عوامل اجتماعی در شهرها و سازمان ها نیز انجام شود.

کلیدواژه ها:

حرمت خود ، سازگاری ، سلامت روان