بررسی مهمترین موانع رفتارهای ایمن در موتورسواران شهر سبزوار (1397)

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 321

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RBTACS09_054

تاریخ نمایه سازی: 11 آبان 1398

چکیده مقاله:

مقدمه : %14 کل مرگ و میرهای ترافیکی به موتورسواران اختصاص دارد. مهمترین عامل در جهت تامین سلامت موتورسواران رعایت رفتارهای ایمن در هنگام رانندگی با موتورسیکلت می باشد. شناسایی موانع انجام رفتارهای ایمنی جهت هر گونه برنامه ریزی در جهت ارتقاء سلامت موتورسواران ضرورت دارد این مطالعه با هدف تعیین مهمترین موانع رفتارهای ایمن در موتورسواران شهر سبزوار در سال 1397 در شهر سبزوار انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی تحلیلی به صورت مقطعی تعداد 195 نفر از موتورسواران شهر سبزوار به صورت نمونه گیری خوشه ای از 5 بخش شهر به طور تصادفی انتخاب شدند. در این بررسی، داده ها از طریق پرسشنامه جمع آوری گردید که براساس تئوری انگیزش محافظت طراحی شده بود. پرسشنامه های تکمیل شده به صورت کد وارد کامپیوتر شد. داده ها بوسیله نرم افزار آماری SPSS11.5 و لیزرل به وسیله آزمونهای توصیفی و تحلیلی تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها :محدوده سنی افراد مورد نظر 20تا 45سال بود. اکثر موتورسواران از کلاه ایمنی نمی کردند. مهمترین موانع رفتارهای ایمنی در جامعه مورد بررسی به ترتیب نبود کلاه ایمنی استاندارد((%96 ،محدودیت دید((%90 احساس مسخره شدن توسط دیگران %87) )، برچسب دادن کم جرات به فرد توسط دیگران (%83)، نداشتن حوصله زیاد((%80 و کاهش لذت رانندگی (%75) عنوان نمودند.بحث و نتیجه گیری : میزان استفاده از کلاه ایمنی در جامعه مورد بررسی پایین و نگرش آنان نسبت به رفتارهای ایمن منفی بود. با توجه به نتایج، مداخله در جهت تغییر نگرش موتورسواران نسبت به استفاده صحیح از وسایل نقلیه و همچنین تلاش درجهت کاهش موانع از جمله تامین کلاه ایمنی استاندارد با داشتن دید وسیع می تواند در جهت افزایش استفاده از کلاه ایمنی و رفتارهای ایمن رانندگی موثر باشد.

نویسندگان

معصومه هاشمیان

دکترای تخصصی آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، گروه آموزش بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران

علی مهری

دکترای تخصصی آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، گروه آموزش بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران

ابوالفضل داورزنی

دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار،ایران