بررسی اثرات اقتصادی و اجتماعی بر تقاضای حمل ونقل عمومی با استفادهاز مدلسازی سیستم های پویا

همواره توسعه یکپارچه حمل و نقل عمومی یکی از چالشهای مطرح در کلانشهرهای دنیا بوده، که پیدا کردن راهکارهایی جهت افزایش کارایی این بخش از حمل و نقل، از مهمترین مسائل می باشد. در این پژوهش تابع تقاضای حمل و نقل عمومی و عوامل موثر بر آن مورد بررسی قرار گرفته است. پارامترهای هزینه سفر، سهم سرمایه تخصیص داده شده بهتوسعه زیرساختهای حمل و نقل عمومی به عنوان شاخصی از سهم حمل و نقل در تولید ناخالص داخلی (GDP) و اثرات جمعیتی به عنوان عوامل موثر بر تابع تقاضای حمل و نقل عمومی در نظر گرفته شده است. جهت تخمین تابع تقاضای حمل و نقل عمومی از الگوی خود توضیح با وقفه گسترده (ARDL) و از تجزیه و تحلیل رگرسیونی استفاده کرده و ازمدلسازی سیستمهای پویا به منظور بررسی برهم کنش پارامترهای اثرگذار مرتبط با این تابع تقاضا در طول زمان استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که با افزایش شاخص هزینه های حمل و نقل عمومی که شامل پارامترهای زمان سفر، دسترسی به سیستم حمل و نقل عمومی و هزینه سفر می باشد، تقاضا برای حمل و نقل عمومی کاهش یافته وطبق اصل مطلوبیت اقتصادی که بیان کننده عقلایی بودن تصمیم گیری مصرف کننده است، با افزایش شاخص هزینه های حمل و نقل عمومی و کاهش مطلوبیت استفاده از آن، مصرف کننده به منظور افزایش مطلوبیت خود از خودرو شخصی استفاده خواهد کرد و در نهایت موجب افزایش تقاضای حمل و نقل غیر عمومی خواهد شد. همچنین مستقیمبودن رابطه تقاضای حمل و نقل عمومی با سرمایه گذاری در زیر ساخت های حمل و نقل عمومی و رشد جمعیت شهری، از دیگر نتایج این پژوهش می باشد

کلیدواژه ها:

تقاضای حمل و نقل عمومی ، سیستم های حمل و نقل عمومی ، مدلسازی پویا ، GDP ، هزینه های سفر