تاثیر نیتروژن و تاریخ بر شاخص های فیزیولوژیک رشد و عملکرد سیب زمینی

نظر به این که عملکرد گیاه متاثر از شاخص های فیز یو لوژیک رشد و آن نیز تحت تاثیر عوامل و شرایط محیطی قرار دارد . ضرورت تحقیق تاثیر کود نیتروژن و زمان کاشت بر روی این شاخص ها شکل می گیرد. هدف از تعیین شاخص های فیزیولوژیک رشد، تفسیر و تشریح چگونگی واکنش گیاهان به شرایط محیطی معین و تغییر آن به نفع عملکرد است. استفاده از درجه روز رشد (GDD) به جای تقویم زمانی برای تخمین طول مراحل فنولوژیک، معتبرتر خواهد بود. به منظور دست یابی به زمان مناسب کاشت و مقدار نیتروژن جهت حصول شاخص های فیز یولوژک رشد به نفع عملکرد، آزمایشی در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل درسال 1376 در قالب طرح فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار به اجرا در آمد. فاکتور های آزمایش شامل سطوح تاریخ کاشت (25،15 اردیبهشت و 4 خرداد) و سطوح نیتروژن(صفر،50، 100 و 150 کیلوگرم درهکتار) بودند. در این آزمایش از رقم آگریا استفاده شد. طی 7 مرحله نمونه برداری در طول دوره رشد، ماده خشک اندام هوایی و شاخص سطح برگ گیاه سیب زمینی تعیین گردید. نتایج نشان داد که تجمع سریع حد اکثر ماده خشک اندام هوایی و حد اکثر شاخص سطح برگ (LAI=3.41) در تاریخ کاشت اول از سطح کودی 150 کیلو گرم در هکتار بدست آمد. تاخیر در تاریخ کاشت و به خصوص کاهش مقدار مصرف کود نیتروژن کاهش وزن خشک اندام هوایی و سطح برگ گیاه را در مقایسه با سطوح بالای مصرف نیتروژن و کاشت زودتر نشان داد. پس از تعیین عملکرد در انتهای دوره رشد مشخص شد که حد اکثر عملکرد غده (38/7198 تن در هکتار) نیز به تبع از افزایش سطح فتوسنتز کننده ( سطح برگ ها و اندام هوایی )، از تاریخ کاشت اول و سطح کودی 150 کیلو گرم درهکتار حاصل شد. بنابراین نتیجه آزمایش حکایت از برتری تجمع مواد آسیمیله تاریخ کاشت 15 اردیبهشت نسبت به کشت های دیرتر و مصرف 150 کیلو گرم نیتروژن نسبت به مقادیر کمتر مصرف نیتروژن در محصول سیب زمینی درمنطقه اردبیل دارد.

کلیدواژه ها:

سیب زمینی ، ماده خشک ، LAI ، GDD ، نیتروژن ، عملکرد