تعیین آلودگی بالاست با استفاده از رادار نفوذی زمین (GPR)

خطوط بالاستی راه آهن بدلیل داشتن سازه ای با اجزاء غیر همگن مستعد خرابیهای عملکردی است. از جمله اینمعایب، آلودگی بالاست است که می تواند ناشی از خرد شدن بالاست، ساییدگی تراورس، نفوذ تدریجی ریزدانه ها ازسطح بالاست، تراوش از لایه های دانه ای زیرین و نفوذ از بستر باشد. تا دهه نود شناسایی معایب فوق توسط ماشینهایخاص گمانه زنی صورت می گرفت که زمانبر بوده و نیاز به مسدودی خط داشت. از آن زمان به بعد تلاش هایی برای دستیابی به روشی مبتنی بر آزمایش های غیر مخرب از جمله استفاده از امواج رادار نفوذ در زمین (GPR) شروع گردید در این مقاله پس از معرفی تکنیک GPR و نحوه عملکرد آن، اقدام به بیان انواع روش های مورد استفاده در تحلیل اطلاعات شده است و در نهایت با بررسی و ارزیابی دقیق هر یک از این روش ها به ارایه نقاط ضعف و قوت آنها پرداختهشده است.

کلیدواژه ها:

GPR ، بالاست ، کثیفی بالاست