پایش و ارزیابی روند بیابانی شدن اقلیم بر اساس شاخص آماری نمره Z در ایستگاه های حوضه مرکزی ایران

سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,760

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RCCC03_001

تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1385

چکیده مقاله:

درک قضایای اقلیمی از طریق روندیابی و بررسی تغییرات پارامترهای عمده اقلیمی به ویژه بارندگی و دما می تواند نشانه هایی از روند حرکتی خشکسالی ها و بیابانی شدن اقلیم در اختیار بگذارند. از آنجاییکه تغییرات و نوسانات اقلیمی در مراحل زمانی متفاوتی انجام میپذیرد و در قالب مدل هایی که نمونه سالده شده واقعیت می باشند روابط متقابل بین عوامل اقلیمی قابل درک شده و نظر و دیدگاهی همه جانگر به محققان ارائه می گردد. در این تحقیق علاوه بر بررسی فرآیند بیابانی شدن اقلیم در حوضه مرکزی ایران، مدل آماری برای ارزیابی شدت خشکی و برآورد میزان گسترش پدیده بیابانی شدن، ارائه شده است. بدین منظور پس از پردازش و تجزیه و تحلیل داده های اقلیمی، برای کلیه نتایج و یافته های حاصل از محاسبات آماری پارامترهای اقلیمی اعم از تغییرات ماه به ماه و سال به سال بارش و دماف نوسان فصلی و سالانه بارش و دما، دامنه فصلی و سالانه دماف ضریب تغییر پذیری فصلی و سالانه بارش و دما و ضریب بی نظمی بارش، در مورد 35 ایستگاه موردمطالعه در حوضه مرکزی ایران با قدمت 40 سال، نمرات Z محاسبه و در کلیه ستون ها با یکدیگر جمع و سپس بر تعداد ستون های جمع شده، تقسیم گردید. حاصل بدست آمده که بین 2- تا 3+ درمورد کلیه ایستگاه ها و کلیه سال های مورد بررسی در نوسان است، تحت عنوان معیار یا شاخص یا آب وهوایی بیابانی شدن (DI) تعیین کننده شدت درجات خشکی و رطوبت در ایستگاه ها و سال های مختلف اقلیمی بوده و نقش مهمی در ارزیابی و برآورد گسترش مساحت های تحت تاثیر بیابانی شدن اقلیم دارد. به منظور بررسی شدت بیابانی شدن اقلیم حوضه مرکزی ایران، نمودارهای خطی DI و میانگین متحرک 10 ساله این معیار برای هر ایستگاه در طول دوره مورد بررسی به طور جداگانه ترسیم گردیده است . بر این اساس شدت بیابانی شدن اقلیم بر مبنای تغییرات میانگین شاخص (DI) در مورد کلیه ایستگاه های حوضه مرکزی مشتمل بر 35 ایستگاه از سال 1957 تا 1996، قابل اندازه گیری بوده و مورد ارزیابی قرار گرفته است. با توجه به معادلات خطی و لگاریتمی رگرسیون و شیب خط Trend در نمودارهای مربوط به هر ایستگاه، علاوه بر مشاهده فراوانی شدت و طول عمر دوره های خشک و مرطوب در سرتاسر روند، پیش بینی روند بیابانی شدن اقلیم در آینده امکان پذیر گردیده است.

کلیدواژه ها:

حوضه مرکزی ایران ، روشهای آماری ، بیابانی شدن اقلیم ، خشکی ، شاخص یا معیار آب و هوایی بیابانی شدن

نویسندگان

طاهره انصافی مقدم

بخش تحقیقات بیابانی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • نصافی مقدم، طاهره ؛بررسی فرآیند بیابانی شدن حوضه مرکزی ایران ...
  • یتر. جی؛ آب و هوا و عملکرد گیاهان زراعی ا ...
  • رحیم‌زاده، فاطمه، «کاربرد روش‌های اآماری در شناسایی شرایط وقوع بالایای ...
  • مهدوی، مسعود، آمار و روش‌های تجزیه و تحلیل داده‌ها در ...
  • _ نمودار شماره (1-1):سری زمانی مقادیر DI مربوط به ایستگاه ...
  • نمودار شماره (1-2):سری زمانی مقادیر DI مربوط به ایستگاه اردستان ...
  • نمودار شماره (1-3):سری زمانی مقادیر DI مربوط به ایستگاه تفرش ...
  • نمودار شماره (1-4):مسری زمانی مقادیر Dl مربوط به ایستگاه تهران ...
  • _ _ _ _ -0. نمودار شماره (1-5):سری زمانی مقادیر ...
  • نمودار شماره (1-6):سری زمانی مقادیر DI مربوط به ایستگاه گرمسار ...
  • نمودار شماره (1-7):سری زمانی مقادیر DI مربوط به ایستگاه همدان ...
  • _ 1980 _ _ _ _ 1985 " 1990 _ ...
  • نمایش کامل مراجع