همسوسازی سری شبیه سازی شده مقادیر حدی دما با سناریوهای تغییر اقلیم با استفاده از یک رهیافت ناپارامتری

تغییر اقلیم یکی از اساسی ترین موضوعات پیش روی بشر است که باید در جهت کمی سازی آن گام برداشت. با کاربرد گسترده مدلهای شیبه ساز متغیرهای هواشناسی در قالب کلی مولدهای وضع هوا طی دهه های اخیر، ضرورت دارد که این تغییرات در سری های شبیه سازی شده اعمال شوند. مولدهای وضع هوا به تنهایی قادر به درج واقعیات اقلیمی پیش رو نمی باشند که چنین کارکردی توسط تکنیکهایی قابل دستیابی می باشد دراین مطالعه کاربرد یک تکنیک ناپارامتری مبتنی بر بازنمونه گیری هدفمند از سری های مشاهده شده، برای اعمال اثرات اقلیمی پیش بینی شده) خروجی GCM برسریهای شبیه سازی شده ی دمای بیشینه و کمینه توسط مولدهای وضع هوا، مورد بحث قرار گرفته است. مدل شبیه ساز متغیرهای هواشناسی، روشی ناپارامتری مبتنی بر نزد کی ترین همسایه می باشد که می تواند سری هایی با طول آماری دلخواه همراه با مشابهت های آماری با سری تاریخی تولید نماید عملکرد مناسب تکنیک همسوساز منوط به شبیه سازی مناسب و نزدیک به واقعیت مولد وضع هواست به طوریکه اجرای رهیافت ناپارامتری مذکور، اثر تغییرات اقلیمی را هم در نرمال درازمدت سری اماری لحاظ کند و هم در فراوانی وقوع دوره هایی با ویژگی های معین نظیر دوره های یخبندان.این رهیافت برای چندین ایستگاه در ایران به صورت تک مکانی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از اجرای هر دو مدل شبیه ساز و همسوساز پیشنهادی قابل قبول بوده است

کلیدواژه ها:

تغییراقلیم ، مولد وضع هوا ، بازنمونه گیری هدفمند ، نزدیک ترین همسایه ، تکمکانی