تعدیل وضع هوا، راهکاری جهت سازگاری با تغییرات اقلیمی ( مطالعه موردی استان تهران)

یکی از راه های توسعه ی کشورها و حرکت آنها به سوی تمدن و رفاه عمومی، استفاده ی بهینه و کارا از منابع طبیعی است. از جمله منابع بسیار مهم و حیاتی که در زندگی روزمره ی انسان و کشورها و تداوم تولیدات نقش مهمی دارد، منابع آب است. رشد روز افزون جمعیت، پیشرفت سریع فن آوری در زمینه های صنعتی، کشاورزی اقتصادی و در پی آن افزایش سطح بهداشت و رفاه عمومی، باعث افزایش نیاز به آب شده است. از سوی دیگر گرمایش جهانی و اثرات نا به هنجار تغییرات اقلیمی ، نظم طبیعی اقلیم کشورها به ویژه کشور ما را تحت تاثیر قرار داده است. جهت سازگاری با اثرات سوء تغییر اقلیم راهکارهای متعددی وجود دارد که تعدیل وضع هوا یکی از راه های علمی، اثبات شده و پیشنهاد شده از سوی سازمان بین المللی هواشناسی می باشد. هدف از این تحقیق بررسی اثر اجرای پروژه باروری ابرها در سال آبی 93-94 در استان تهران به منظور اثر گذاری بر منابع آب سطحی و زیر زمینی جهت سازگاری با اثرات تغییر اقلیم می باشد. به این منظور چندین گام اساسی برای رسیدن به هدف مورد نظر برداشته شده است. در بخش نخست، به آماده سازی داده ها و اطلاعات مورد نیاز برای ارزیابی اثرات بارورسازی ابر در منطقه پرداخته شد. در بخش دوم، با توجه به داده های موجود ارزیابی عملیات باروری ابرها به روش رگرسیونی منطقه ای انجام شد. در بخش سوم مدلسازی بیلان هیدروکلیماتولوژی به دو روش جزیم و رائو به منظور بررسی اثربخشی اثرات باروری ابرها بر منابع آب سطحی و زیرزمینی صورت گرفت. در بخش انتهایی نیز رواناب و تغذیه منابع آب زیرزمینی ناشی از باروری ابرها برآورد شد. نتایج این تحقیق گسترده نشان داد که باروری ابرها توانسته است به ترتیب 51/2 میلیون مترمکعب به روش استدلالی و 63/9 میلیون مترمکعب رواناب به روش SCS به منابع آب سطحی و 40/5 میلیون مترمکعب به منابع آب زیرزمینی در سال آبی 93-94 اضافه نماید.

کلیدواژه ها:

تعدیل وضع هوا ، سازگاری با تغییر اقلیم ، منابع آب ، بارورسازی ابرها