اصول و مبانی مدیریت فرهنگی در سیره اهل بیت(ع)

ضرورت مدیریت در زندگی اجتماعی، از بدیهیات بوده و هیچ نیازی به استدلال و برهان ندارد.لذا با آغاز زندگی اجتماعی بشر، انسان به نقش مهم مردیریت و رهبری، پی برد و از همان آغاز، هراجتماعی هر چند کوچک برای خود مدیر و رهبری جهت هدایت اجتماعیشان برگزید و اگر مدیریبرحسب نیاز، ازمدیریت فاصله میگرفت، نخست برای خود جانشینی تعیین می نمود تا در غیاب او ، زندگی اجتماعی آنان دچار تزلزل و لغزش نشده و به راه خود ادامه دهد. عوامل متعددی، مانند محدودیتهای اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و به ویژه عوامل شیطانی انسان را به بند میکشند و مانع از رشد و تکامل او میشوند، باید زنجیرهای مختلفی را که بر دست،پا، زبان، اندیشه واراده انسان پیچیده میشود شناسایی کرد و او را از قید آنها نجات داد تا بر مبنای تشخیص و اراد ه خود عمل کند.انسان به طور فطری آزاد آفریده شده و آزادی و اختیار لازمه اندیشه و اراده است، مدیر مسلمان نیز بایدتلاش کند تا در حد لزوم به انسان آزادی و اختیار عمل بدهد. البته آزادی بیحد، به هرج ومرج و فسادمنتهی و فقدان آن نیز موجب ناکامی میشود. انسان دو نوع آزادی دارد. آزادی درونی هوای نفس آزادی برونری مشتمل بر آزادیهای اجتماعی است. انسان به هر دو نوع نیاز دارد.عوامل نارضایتی انسان معمولاً مبتنی بر فقدان عدالت، آزادی و حقوق اجتماعی و نیز وجود جهل، فقر،بیماری، بی سوادی و... بوده است. لذا به همین دلیل ، یکی از مهمتررین اهرداف مدیریت در فرهنگ اسلامی، آزاد ساختن انسان از بند عوامل بیرونی اقتصادی، سیاسی و اجتماعی( و درونی )شیطانی نفسانی است.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، فرهنگ آزادی درونی ، آفت مدیریت ، خصوصیت مدیران