نقش مدیریت شهری در توسعه پایدار شهری (نمونه موردی شهر کرمانشاه)

شهر کرمانشاه یکی از استان های محروم کشور است که با وجود قدمت زیاد مورد توجه مدیران شهری نبوده و بدین لحاظ مشکلات ساختاری و مدیریتی فراوانی را در مورفولوژی خود دارا است. نوع تحقیق کاربردی و روش بررسی آن توصیفی - تحلیلی است. داده ها و اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسش نامه جمع آوری گردید. نظام ساخت و ساز شهری ضابطه احداث ساختمان ها در محدوده های شهری است که در زمین هایی با مالکیت اشخاص و سرمایه های خصوصی با مجوز شهرداری احداث می گردند. ضوابط نظام ساخت و ساز شهری توسط دو مرجع وزارت راه و شهرسازی و شهرداری تعیین می شود. با کنترل و نظارت بر ساخت و سازهای شهری علاوه بر اینکه کیفیت ابنیه شهری به منظور تأمین سرپناهی مناسب و ایمن برای مردم افزایش می یابد، موجبات حفظ سرمایه ها و منابع محدود ملی در این بخش نیز پدید می آید. برخلاف پیشرفت هایی که در پروژه های عمرانی دولتی حاصل شده، که نشان از وجود توان بالای مهندسی در کشور دارد، در ساخت و ساز شهری مجموعه عوامل مؤثر منجر به احداث ساختمان های با کیفیت نگردیده است. تحلیل آماری نشان می دهد که اکثریت ساکنان شهر کرمانشاه از مشکلات شهرک آگاهی داشته و مصاحبه با اهالی نشان می دهد که این مشکلات ناشی از عدم مدیریت شهری و توسعه پایدار شهر کرمانشاه شامل: مسائلی همچون بیکاری، فقر و حاشیه نشینی، افزایش بزهکاری و جرم و جنایت، عدم رعایت مسائل معماری ساختمان ها و معابر به علت ندادن جواز ساختمانی و ساخت و ساز غیرقانونی، کمبود فضای سبز، تخریب باغات حاشیه ای، سختی دسترسی به خدمات، کمبود آب آشامیدنی و فشار بر منابع طبیعی اطراف شهر، تغییر کاربری اراضی کشاورزی پیرامونی و... می باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، کرمانشاه ، توسعه شهری