جستاری بر رابطه معماری و طبیعت در جهت ایجاد دهکده های گردشگری

زندگی ماشینی و صنعتی امروزی، انسان را از انجام فعالیت های روزمره زندگی، حرکات مناسب بدنی که ضرورت ادامه حیات هستند بازداشته و سبب ناراحتی های مختلف جسمی و روحی در افراد شده اند.همچنین افزایش شهرها و فقدان وسایل و لوازم تفسیری خاص در شهرهای بزرگ این مسئله را دامن زده و مشکلاتی را ایجاد کرده اند. در کنار تمام مسائل و مشکلات فوق هر انسانی به حکم انسان برای پرداختن به ایده ال هایی که ناشی از تأثیرات فکری خود او است به دنبال فرصتی است که در زندگی ماشینی و صنعتی امروز زمانی برای تجدید قوا داشته باشند و بالاتر از این لذتی نیست که در یک مدت کوتاه برای انتخاب روش زندگی و عکس العمل در مقابل نیرویی که او و اجتماع را به دنبال خویش می کشد دارای ازادی نسبی باشد. از طرف دیگر فقدان فضای شهری که بتواند هم زمان پاسخ گوی نیازهای روحی و جسمی افراد جامعه به دور از هیاهو و آشفتگی های شهری باشد، ذهن را به این سو جهت می دهد که در پی راهکارهایی برای رفع این نیازها و همچنین ایجاد تنوع مکانی بود. در این راستا که از روش کتابخانه ای - تفسیری استنتاج شده است ابتدا مختصری راجع به ارتباط معماری و طبیعت پرداخته و پس از مطالبی راجع به نگرش معماران به طبیعت پرداخته و در آخر مفهوم گردشگری طبیعی - روستایی، اثرات طبیعت گرایی بر روی انسان ها و اهداف دهکده های گردشگری را به اختصار بررسی می نماید.نتیجه کلی به دست آمده از این پژوهش که جهت ایجاد دهکده های گردشگری است، قصد دارد تا با در نظر گرفتن اهمیت تفکیک بر سلامت روح و جسم افراد و توجه به مهم که توسعه تعامل میان انسان و طبیعت می تواند پیوند دهنده انسان و سلامتی باشد و با وارد کردن طبیعت فضای معماری با تأکید بر حفظ روح اصلی فضا مکانی را با به کارگیری پارامترهای مؤثر پاسخ گوی تمامی اقشار برای اقامت موقت،تفریح و دور بودن از تنش ها و آلودگی های شهری برای شهرنشینان باشد و به بالا رفتن سطح کیفی افراد کمک کند، پرداخته است.

کلیدواژه ها:

معماری ، طبیعت ، دهکده ، گردشکری