اصول معماری وطراحی زیست محیطی در مناطق گرم وخشک

تاریخ معماری کشورمان ایران که حاصل تجربه چند هزارساله زندگی در شرایط اقلیمی وفرهنگی خاص این کشور می باشد،نشان دهنده ژرف نگری نیاکانمان در خصوص مواجهه با مشکلات فراوانی است که در نهایت به خلق فرم مناسبمحیطی با در نظر داشتن شرایط متفاوت اقلیمی ،مصالح بوم آورو....در معماری بومی منجرشده است. امروز ،بازخوانی وتحلیل معماری بومی ایران که بارعایت اصول مبتنی برمعماری پایدار شکل گرفته است،میتواند به عنوانالگویی مناسب برای طراحان ومعماران نسل امروز مطرح شود.باتوجه به اینکه معماربه عنوان طراح بنا مسولیت مصرف نیمی از منابع انرژی را به عهده دارد،جامعه حرفه ای معماری،از یک سو با چالش های بسیاری مواجه خواهد بود.با توجه به اتمام منابع فسیلی به نظر میرسد روشهایی چون طراحی اقلیمی ،طراحی پایدار،بازخوانی معماری بومی و....میتواند راه گشادر حل چالش مذکور باشد.در این مقاله سعی شده است مبانی اولیه وراهکارهایی کاربردی جهت صرفه جویی در انرژی های تجدیدناپذیر در طراحی معماری وشهرسازی وزیست محیطی را باز خوانی کندتابکارگیری آنها باعث بهینه سازی مصرف انرژی وافزایش احساس آسایش برای ساکنین وحفظ محیط زیست گردد

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، مناطق گرم وخشک ، ساختمانهای زیست محیطی ، طراحی غیرفعال