بررسی تاثیر درصد گیرداری اتصالات تیر به ستون در رفتار تیر های پیوند مهاربند واگرای شورون

تا به حال روش های گوناگونی برای طراحی سازه های فلزی با مهاربند واگرا با کارایی مناسب در برابر زلزله آزمایش و مورد تحقیق قرار گرفته است. در سازه های با قاب فولادی مهاربندی شده واگرا (EBF) ، اتصالات قاب به صورت مفصلی فرض می گردد و محاسبات مربوط به این سازه با این فرض ساده کننده انجام می شود. این در حالی است که در اکثر حالت های اتصال تیر به ستون، مقداری لنگر خمشی از طریق اتصال به دو انتهای تیر وارد می شود که بایستی در طراحی اجزاء سازه در نظر گرفته شود. از این رو با توجه به مشارکت اتصالات نیمه گیردار خوب طراحی شده در رفتار غیر خطی سازه و همچنین کاهش هزینه های اجرایی، شناخت رفتار قاب های مهاربندی شده واگرای دارای اتصالات نیمه صلب تیر به ستون و تاثیر آن بر روی رفتار تیر پیوند ضروری به نظرمی رسد. در این مقاله به بررسی تاثیر درصد گیرداری اتصالات تیر به ستون در رفتار تیر پیوند مهاربند واگرایشورون پرداخته شده است. برای این منظور، درصد گیرداری اتصالات تیر به ستون به صورت ده نوع اتصال با سختی های متفاوت از حالت مفصلی تا گیردار کامل در نرم افزار در نظر گرفته شده است. نتایج تحلیل نرم افزاری نشان می دهد که اثر گیرداری اتصالات بر روی پارامترهای مختلف قاب واگرا از جمله زمان تناوب، جابجایی و برش و لنگر میانه و انتهای تیر پیوند کاملا موثر می باشد

کلیدواژه ها:

اتصال تیر به ستون ، درصد گیرداری ، نیروی تیر پیوند ، سازه فولادی مهاربندی شده واگرای شورون EBF