بهبود رفتار لرزه ای سازه های جداسازی شده در زلزله های حوزه نزدیک با استفاده ازمیراگرهای الحاقی

نتایج بررسی زلزله های گذشته نشان می دهد که زلزله های نزدیک گسل اثر مخرب بیشتری به سازه وارد میکنند. در میان روش های مقاوم سازی در برابر زلزله ، جداسازی لرزه ای سازه ها یکی از روش های نوین درمهندسی عمران می باشد که در مقابل زلزله های دور از گسل عملکرد مطلوبی از خود نشان داده است ولی با توجه به محتوای فرکانسی و اثر پالسگونه و جهت پذیری که در زلزله های نزدیک گسل وجود دارد و محدودیتجابجایی در این سازه ها و جداگرها، این سازه ها را دچار گسیختگی و وارد شرایط بحرانی می سازد که بررسی این سازه ها را تحت زلزله های نزدیک گسل ضروری می سازد. در این تحقیق با اضافه کردن میراگر الحاقی ویسکوز و اصطکاکی به سیستم جداگر پایه، رفتار سازه های جداسازی شده با و بدون میراگر های الحاقی تحت رکورد های دور و نزدیک گسل با استفاده از تحلیل های تاریخچه زمانی غیر خطی مورد بررسی قرار گرفت و مشاهده شد که استفاده از میراگر های الحاقی) نصب شده در تراز فنداسیون در کنار جداگر(، جابجایی جداسازرا بویژه در زلزله های نزدیک گسل کاهش می دهد. همچنین سایر نتایج حاصل از الحاق سیستم های میراگر بر جداگر در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است

کلیدواژه ها:

میراگر های الحاقی ، میراگر ویسکوز ، میراگر اصطکاکی ، جداساز لرزه ای ، تحلیل تاریخچه زمانی ، زلزلهی نزدیک گسل ، زلزله ی دور از گسل