بررسی تجلی مناسک عرفان در روند و ظهور علایم و عناصر تشکیل دهنده ی معماری

در این مقاله به ارتباط رقص سماع در ایجاد فرم های معماری با نگاه عرفانی پرداخته شده است.ارتباط رقص سماع و فرم در معماری در دو جنبه فلسفی و فیزیکی مورد پژوهش قرار گرفته است؛که آیا میتوان با این دو جنبه به معماری کاملی دست یافت د ر رقص سماع هر فرد جداگانه به گرد خویش می گردد و محوریت این رقص را انسان تشکیل می دهد.از طرفی انسان گرایی دلیل اصلی شکل گیری معماری مدرن است.وحالت فیزیکی رقصنده سماع در گذشته باعث پدید آمدن فرم در معماری سنتی شده است مثل حالت دستان رقصنده که به مناره تبدیل شد . این تحقیق جنبه پژوهشی دارد و در آن از کتاب های معماری و عرفانی بهره گرفته شده است

کلیدواژه ها:

مولانا و معماری ، عرفان و معماری ، عرفان مولانا