بررسی اقامتگاه بومگردی و خصوصیات آن به عنوان یک اقامتگاه پایدار

اکولوژ یا همان اقامتگاه بوم گردی، به فضایی اطلاق می شود که امکان اقامت، مشارکت و کسب تجربه مبتنی بر سبک زندگی میزبان را برای بومگردان فراهم می سازد. ساختار و سازه اقامتگاه بوم گردی بر گرفته از معماری سنتی منطقه میزبان و با کاربست عناصر و مصالح بوم آورد است. رعایت اندازه، رنگ، شکل، بافت، مبلمان و حتی چیدمان بر پایه معماری پایدار و محیط محور است. در این پژوهش توصیفی – تحلیلی، اقامتگاه بوم گردی و خصوصیات آن به عنوان یک اقامتگاه پایدار مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این پژوهش نشان می دهد علاوه بر خصوصیات فیزیکی منطبق بر محیط شامل زاویه قرار گیری، رنگ بنا، اندازه انسان مقیاس و کاربری های چندگانه، بایستی نحوه مدیریت و بهره برداری نیز طبق اصول توسعه پایدار معماری لحاظ گردد. استفاده از سیستم چرخه مصرف آب، بهره گیری از انرژی های تجدیدپذیر، مدیریت پسماند و بازیافت آن و همچنین مشارکت محلی از جمله مصادیق لازم الاجرا در تحقق موفقیت یک اقامتگاه بوم گردی به عنوان یک اقامتگاه پایدار در بومی گردی است.

کلیدواژه ها:

اکولوژ ، اقامتگاه بومگردی ، معماری پایدار