تدقیق مولفه های سبک هنر رمانتیک در معماری دوره ی پهلوی با رویکرد بینامعماری

با توجه به ماهیت بینارشته ای معماری و هم چنین رویکردهای میان رشته ای که در دهه های اخیر به شدت مورد توجه پژوهش های فرهنگی قرار گرفته ،در این مقاله، سعی در بازخوانی مولفه های هنر رمانتیسم در ادبیات، موسیقی و معماری خواهیم داشت؛ سپس مولفه های شناسایی شده را با معماری دوره ی پهلوی تطبیق خواهیم داد. با توجه به نبودن مرزهای روشن میان مولفه های رمانتیسم در هنرهای مورد بررسی ادبیات ، معماری، موسیقی، توجه به مجموعه ای از مناسبات میان متنی در بازخوانش معماری دوره ی پهلوی ، با دیسیپلین های هنرهای دیگر ضروری به نظر می رسد. سوال اصلی تحقیق، چگونگی تطابق مولفه های سبک رمانتیسم در ادبیات رمانتیک ، موسیقی رمانتیک و معماری رمانتیک با معماری دوره ی پهلوی است روش تحقیق، تحلیلی- تطبیقی با استناد به اسناد کتابخانه ای می باشد. فرضیه ی تحقیق بر این باور است که با توجه به میزان تطابق مولفه های سبک رمانتیک با معماری دوره ی پهلوی، معماری این دوران را می توان نوعی معماری رمانتیک ایرانی تلقی نمود

کلیدواژه ها:

معماری رمانتیک ، معماری پهلوی ، بینامعماری ، موسیقی رمانتیک ، ادبیات رمانتیک