مناسب سازی فضای معماری و شهری با اولویت نقش معلول جسمی حرکتی مطالعه موردی شهر تبریز

از جمله ملزومات رشد و توسعه جوامع ایجادفضا های بستری و کالبدی مناسب جهت استفاده همه اقشار جامعه از خدمات و امکانات عمومی به منظور تحرک و جا به جایی بهتر و دسترسی آسانتردر سطح شهر است . هنر معماری امروز که چکیده ای از اندیشه انسان هاست گامی بزرگ در راه توان بخشی، آسایش و استقال معلولان نیز به شمار می رود. زمانی بنایی کامل است که آسایش تمامی افرادجامعه چه سالم چه معلول را فراهم آورد. چرا که ساختمان ها از محیط مسکونی گرفته تا محیط شهری باید پناهگامی برای جسم و روان انسان باشد.ناتوان جسمی ،معلولان و جانبازان بخشی از افراد جامعه هستند که هم چون سایرین نیازمند دسترسی و استفاده از امکانات و خدمات عمومی هستند اما وجود برخی موانع به ویژه در نحوه طراحی معماری و شهر سازی بسیاری از فضا های شهری را فاقد شرایط لازم برای بر آورده ساختن نیاز های دسترسی افراد معلول نموده است .در زمینه مناسب سازی فضا های شهری و دسترسی معلولان جهان سه دوره را پشت سر گزاشته است . مناسب سازی فضای شهری برای دسترسی به ساختمان ها مناسب سازی فضای شهری برای ایجاد محیط شهری بدونه مانع و قابل دسترس برای معلولان در شهر  برنامه مناسب سازی و طراحی همه شمول در این دوره انسان به عنوان متغیری که در طول سالیان عمر خود توانایی هایش تغیر می کند ولی از ساختمان هایی استفاده می کند که ثابت است و ساخت ساز متناسب با توانایی انسان از کودکی تا پیری

کلیدواژه ها:

مناسب سازی ، معلولان ، فضای معماری ، ، محیط ، تبریز