بهسازی پایداری شیروانی به وسیله ستون سنگی و ژیوگرید با استفاده از نرم افزار پلکسیس 2D

رشد روز افزون جمعیت و کاهش مکان های مناسب برای احداث ابنیه، باعث گردیده که ناگزیر از مناطق با خاک های سست استفاده شود. یکی از مباحث مهم و اساسی در مهندسی ژیوتکنیک، کنترل پایداری شیروانی ها و خاکریزها می باشد که از دلایل اهمیت آن خسارات مالی و جانی زیاد ناشی از ناپایداری و خرابی شیروانی ها به شمار می آید. ناپایداری شیب خاکریزها ممکن است موضعی نزدیک سطح شیب ، سطحی، خرابی عمومی شیروانی و خرابی عمقی باشد. اقدام موثر برای مقابله با خرابی عمقی شیروانی ها و افزایش ضریب اطمینان پایداری شیروانی، استفاده از ستون های سنگی در شبکه ای منظم است. ستون های سنگی موجب افزایش مقاومت، کاهش نشست، افزایش سرعت تحکیم، کاهش احتمال روانگرایی در اثر زلزله و در نهایت پایداری شیروانی های ساخته شده روی خاک های مساله دار می گردد. ژیوگریدها به عنوان تقویت کننده های مناسب مورد استفاده قرار می گیرند زیرا آنها دارای مقاومت کششی بالا و قفل شدگی قابل توجهی با خاکها هستند.در این مقاله استفاده ترکیبی ستون سنگی و الیاف ژیوگرید در پایدار سازی شیروانی انجام گردیده است؛به صورت زیر انجام شده:1-مدل سازی شیروانی با استفاده همزمان همراه ژیوگرید در قسمت خاکریز و استفاده2-مقایسه ضرایب اطمینان بدست آمده ،تمامی مدلسازی ها و محاسبات مربوط به ضریب اطمینان با استفاده از نرم افزار plaxis2Dانجام گردیده است.

کلیدواژه ها:

پایداری شیروانی ، ستون سنگی ، ژیوگریدPLAXIS2D ، ضریب اطمینان