نقش معماری در طراحی اتاق کودک برای ایجاد فضایی شاد، خلاق و بازی پذیر

در خانه های امروز با توجه به شرایط اجتماعی و اقتصادی اتاق کودک صرفا جایی برای خواب تلقی شده و با این فرض که او یک کودک است کوچکترین فضای خانه برای او درنظر گرفته می شود، درصورتی که شخصیت او در این فضا تعریف و ساخته می شود.کودکان نسبت به بزرگترها به فضای بیشتری برای حرکت نیاز دارند بیشترین ساعات هفت سال اول از عمر زیبا و کودکانه آنها در این اتاق کوچک که برای آنها به مثابه دنیایی است می گذرد.مهمترین نکته این است که بنا به علایق درحال رشد کودکان فضایی انعطاف پذیر با روحیات آنها طراحی کنیم. تحقق این امر از طریق بکارگیری المان های معماری که منطبق با شرایط جسمی و روانی کودک باشد امکان پذیر است. اتاق کودک قلمرو اوست در آنجا بازی می کند به موسیقی گوش می دهد و در رویای خود فرو رفته کتاب می خواند و با جنبش و تحرک به کاوش محیط اطرافش می پردازد بنابراین باید فضایی رنگارنگ، جذاب، پرمشغله ،آرامش بخش و در عین حال بی خطر را برای او میسر ساخت . لذا در این مقاله کوشش شده اهمیت فضای کودک با توجه به نیازهای روحی،جسمی،ذهنی و عاطفی آنها در سنین اولیه رشد بیان گردیده و عوامل موثر در ایجاد فضایی مناسب و جذاب و تاثیرات آن بر روند تربیتی آنها بررسی گردد

کلیدواژه ها:

طراحی اتاق کودک ، روانشناسی ، اصول تربیتی ، خلاقیت در کودک ، چیدمان ، معماری برای کودک