طراحی باشگاه سالمندان با رویکرد روانشناسی محیط

با کنترل رشد جمعیت و پیشرفت خدمات بهداشتی و درمانی، جمعیت سالمندان رو به افزایش میباشد، به طوری که نرخ رشد سالمندان از میانگین رشد جمعیت بالاتر رفته است. از طرفی با پیشرفت علم و ماشینی شدن زندگی انسانها، روابط خانوادگی با مشکلات فراوانی مواجه شده است که این مشکلات در افراد سالمند موجود در هر خانواده مشهودتر بوده و خانواده ها را مجبور به سپردن سالمندان در مکان های مخصوص آنها از جمله خانه سالمندان می سازد. در این راستا با نظر به عدم توجه به روابط اجتماعی، فضاهای شهر و نیاز های سالمندان و طراحی های نادرست خانه های سالمندان و عدم وجود فضاهایی برای استفاده روزانه سالمندان، این پژوهش در صدد ارائه راهکارهای بر گرفته از روانشناسی محیط برای ارتقا کیفیت زندگی اجتماعی سالمندان و افزایش امید به زندگی در آنها می باشد. شیوه تحقیق در این نوشتار، به صورت تحلیلی-توصیفی بوده و از تلفیق نتایج برگرفته از مطالعات کتابخانه ای پیرامون موضوع عنوان شده حاصل گردیده است. یافته های پژوهش بیانگر این است که با ایجاد فضاهایی با کیفیت مناسب به گونه ای که سالمند امکان عرضه ی تجربیات خود به دیگر سالمندان، افراد جوان، کودکان و حتی خردسالان را داشته باشد، میتواند به سلامت روح و روان و جسم سالمندان و افزایش روحیه در آنان، با ایجاد این حس که عضوی مفید و تاثیرگذار در جامعه هستند، خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

سالمند ، باشگاه سالمندان ، روانشناسی محیط ، امید به زندگی ، روابط اجتماعی سالمندان.