طراحی پنجره و سایبان اقلیمی با رویکرد بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمانهای اقلیم شهر تبریز

پنجره ها یکی از اعضای مهم پوسته ی خارجی ساختمانهای مسکونی هستند که همچون دیگر مواد و مصالح ساختمان به مرور زمان کاملتر شده و وضعیت عملکرد ساختمان در خصوص دریافت نور روز، تهویه طبیعی و مصرف انرژی را بهبود بخشیده اند. با وجود صنعتی و مکانیزه شدن فرآیند ساخت مصالح و بهبود وضعیت بازشوها و جدارهای نورگذر نسبت به گذشته، در دهه های اخیر به ندرت مطالعاتی جهت بهبود و تثبیت قوانین مربوط به طراحی اندازه ی پنجره ها مشاهده میشود. پژوهش حاضر با تحلیل و مدل سازی وضعیت کنونی پنجره ها، به بازبینی و اصلاح نسبت مساحت پنجره به دیوار و عمق مناسب سایبان در خانه های مسکونی اقلیم شهر تبریز به منظور مدیریت مصرف انرژی سالانه پرداخته است. نتایج تحقیق مناسبترین درصد پنجره به نمای ساختمان و عمق سایبان را برای هرکدام از جهات جغرافیایی در راستای کاهش مصرف انرژی تعیین میکند.

کلیدواژه ها:

اقلیم تبریز ، طراحی پنجره اقلیمی ، عمق سایبان ، کاهش مصرف انرژی ، مساحت پنجره