رویکرد زمینه گرایی در چالابه (واقع در کوه پرآو کرمانشاه) برای طراحی کمپ ها

در کشور پهناور ما جمعیت جوان بسیاری در دل خود جای داده است. سلسله کوه ها و کوهستان ها که بیشترین بخش استان کرمانشاه را در بر گرفته است. پناهگاه (کمپ) در ذهن ساده ساز و مدول ساز ما نشاه هایی هستند دال بر امنیت و آرامش کوهنوردان و رونق کوهنوردی، از عناصر شاخص یک اقامتگاه (کمپ) می باشد و بحث زیبایی شناختی قضیه از اهمیت کمتری نسبت به عملکرد برخوردار است. معماری زمینه گرا بر ضرورت توجه به محیط پیرامون اثر معماری تاکید دارد و بر این باور است که توازن میان معماری و محیط می تواند هم برای خود اثر و هم برای خود زمینه عاملی موثر و تقویت کننده باشد. لازم به ذکر است زمینه گرایی در میان طیفی قرار دارد که از یک طرف به درون بناها نفوذ می کند و از طرف دیگر به ویژگی های منطقه ای و معماری منطقه گرا می رسد. زمینه را به عنوان عاملی ایستا و در زمان بلکه بایستی به عنوان عاملی پویا و متغییر و سیال در نظر گرفت. به نوعی زمینه معماری زمینه گرا خود متغییر و متحرک است و بدین جهت نمی توان بنای معماری را که متن نام دارد را در زمینه ای متغییر و سیال و در حال تحرک، به صورت ایستا طراحی نمود. معنی زمینه بستری است که در آن معماری شکل گرفته و محتوا و فرم را نیز شامل می شود. معماری زمینه گرا پدیده ای است که به صورت آبستره و ممتاز از پیرامون آن قابل تصور نیست، این پدیده تنها درانحصار پتانسل ها، هستی و مشخصه های باطنی بستر است بلکه بر روی محیط پیرامونی تاثیر گذاشته و از آن تاثیر پذیرفته ایت و در این صورت با یکدیگر در تعامل اند.

کلیدواژه ها:

کمپ ، زمینه گرایی ، کوهنوردی ، اقامتگاه ، کوهستان ، گردشگری ، چالابه