استفاده از معماری هوشمند در جهت بهینه سازی فضاهای شهری با تاکید بر بام سبز

معماری هوشمند و پایدار از نزدیکی سه عامل اصلی یعنی مهندس، تکنولوژی و معماری پایدار و انعطاف پذیر ایجاد می شود. معماری هوشمند نگرش جدید برخی از مهندسین معمار به آینده ساختمان سازی در جهان است، ساختمان هایی که قادرند خود را با شرایط محیطی داخل و خارج بنا تطبیق دهند. چنین ساختماهایی که در تقلید از سیستم واکنش موجودات زنده ساخته می شوند، قادرند در پاسخ به شرایط مختلف جوی مانند وزش باد، گرما و سرمای بیش از حد و تغییر تابش نور خورشید عکس العمل نشان دهند و یا در داخل ساختمان با مشاهده موردی چون تجمع بیش از اندازه جمعیت، تغییراتی در ابعاد و اندازه از خود بروز دهند. در کشور ما مفهوم هوشمندی در ساختمان صرفا به بخشی از جریان در حا توسعه محدود بوده و رویکرد آن بیشتر به ابزار آلات الکترونیکی الصاقی به بناها است. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر استفاده از معماری هوشمند در جهت بهینه سازی فضاهای شهری با تاکید بر بام سبز با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد با توجه به اهمیت انرژی در ساختمان های بام سبز یکی از مهم ترین راهکارها در جهت دستیابی به معماری پایدار محیطی که سعی در همراهی با طبیعت به جای غلبه بر طبیعت و استفاده از انرژی تجدید پذیر به جای سوخت های فسیلی و در نتیجه جلوگیری از تباهی منابع طبیعی و آلودگی محیط زیست دارد شناخت فناوری های نوین و مزایای استفاده از آن هاست که با معماری هوشمند و سیستم مدیریتی ساختمان تحقق می یابد و موجب کاهش مصرف انرژی و همچنین تامین شرایط آسایشی مطلوب برای ساکنان ساختمان سبز یا بام سبز می گردد.

کلیدواژه ها:

معماری هوشمند ، فضاهای شهری ، بام سبز